Psychologia kliniczna
Psychologowie kliniczni zajmują się psychoterapią, koncentrują się na zaburzeniach zachowania. W szerszym ujęciu psychologia kliniczna zajmuje się ludźmi znajdującymi się w specyficznych sytuacjach życiowych (np. choroba somatyczna, uwięzienie) - nie tylko wtedy gdy u tych ludzi wystąpi zaburzenie psychiczne. Psycholog kliniczny diagnozuje to, co charakterystyczne i indywidualne u badanego człowieka (np. potrzeby psychiczne, wewnętrzne konflikty). Prowadzi również działania terapeutyczne, mające na celu wsparcie rozwoju jednostki. Może to być np. pomoc w odkrywaniu zasobów danej osoby i ich wykorzystaniu. Psychologowie kliniczni zajmujący się psychopatologią prowadzą diagnozę zaburzeń, działania psychokorekcyjne i profilaktyczne oraz badania naukowe.
W ramach psychologii klinicznej wyróżnia się kilka węższych specjalizacji:

    * psychologia kliniczna dziecka (w odniesieniu do problemów pojawiających się w okresie dzieciństwa),
    * psychologia kliniczna człowieka dorosłego (w odniesieniu do problemów pojawiających się od okresu młodzieńczego),
    * psychologia sądowa i penitencjarna (zajmująca się problematyką zachowań aspołecznych i resocjalizacją),
    * neuropsychologia (badająca relacje między procesami neurofizjologicznymi a zachowaniem),
    * psychologia zdrowia (zajmująca się funkcjonowaniem człowieka w sytuacji przeżywanej przez niego choroby somatycznej oraz zachowaniami prozdrowotnymi).